Sinasabi sa Banal na Kasulatan, "At aking dadalhin ang ikatlong bahagi sa apoy, at sila'y dadalisayin ko na parang pilak na dalisay, at sila'y susubukin ko na parang pagsubok sa ginto. Sila'y magsisitawag sa aking pangalan, at akin silang didinggin: aking sasabihin, Siya'y bayan ko; at kanilang sasabihin, Ang Panginoon ay aking Dios" (Zacarias 13:9). "At ang Dios ng buong biyaya na sa inyo'y tumawag sa kaniyang walang hanggang kaluwalhatian kay Cristo, pagkatapos na kayo'y makapagbatang sangdaling panahon, ay siya rin ang magpapasakdal, magpapatibay, at magpapalakas sa inyo" (1 Pedro 5:10).
Mula sa mga talatang ito, makikita natin na pinahihintulutan ng Diyos ang pagdurusa at pagpipino na dumating sa atin. Nariyan ang kalooban ng Diyos, ganap upang linisin at iligtas tayo. Ito ang mahalagang kayamanan na ibinibigay sa atin ng Diyos. Ngunit maraming beses, hindi natin maintindihan ang mabubuting hangarin ng Diyos. Hindi natin nais na makaranas tayo ng mga hindi kasiya-siyang bagay, at hindi tayo handang makaranas ng pagdurusa at pagpipino. Sa halip, nais nating maging ligtas at maayos ang ating buhay. Upang tamasahin ang pagpapala at biyaya ng Diyos. Ngunit naisip ba natin: Maaari bang mapalago ang ating pananalig sa Diyos ng pagtatamasa lamang ng biyaya at awa ng Diyos? Maaari ba nating mabuo ang totoong pag-ibig at pagsunod sa Diyos sa pamamagitan nito? Sinabi ng mga salita ng Diyos, "Kung tinatamasa mo lamang ang biyaya ng Diyos, sa isang mapayapang buhay ng sambahayan o mga pagpapalang materyal, kung gayon hindi mo nakamit ang Diyos, at ang iyong paniniwala sa Diyos ay nabigo. Ipinatupad na ng Diyos ang isang yugto ng gawain ng biyaya sa katawang-tao, at ipinagkaloob na ang mga materyal na pagpapala sa tao—ngunit ang tao ay hindi maaaring gawing perpekto sa pamamagitan lamang ng biyaya, pag-ibig, at habag. Sa mga karanasan ng tao nakakatagpo niya ang ilang pag-ibig ng Diyos, at nakikita ang pag-ibig at habag ng Diyos, ngunit sa pagdanas sa loob ng isang yugto ng panahon, nakikita niya na ang biyaya ng Diyos at ang Kanyang pag-ibig at habag ay walang kakayahan na gawing perpekto ang tao, at walang kakayahan sa paghahayag sa kung alin ang tiwali sa loob ng tao, ni nagagawa ng mga ito na alisin sa tao ang kanyang tiwaling disposisyon, o gawing perpekto ang kanyang pananampalataya at pag-ibig. Ang gawain ng biyaya ng Diyos ay ang gawain ng isang yugto, at hindi makaaasa ang tao sa pagtatamasa sa biyaya ng Diyos upang makilala ang Diyos."
mula sa "Sa Pamamagitan Lamang ng Pagdanas ng Masasakit na Pagsubok Mo Malalaman ang Pagiging Kaibig-ibig ng Diyos"
Malinaw na malinaw ang mga salita ng Diyos. Kung nakatuon lamang tayo sa pagtamasa ng awa at biyaya ng Diyos, hindi lamang ang ating masamang ugali ay hindi maaalis, ngunit ang ating buhay ay hindi lalago, at ang ating pananampalataya, pag-ibig, at pagsunod ay hindi mapeperpekto. Sinasabi ng Bibliya, "at ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila" (Kawikaan 1:32).
Balik-tanawin sa panahon ng pagharap ni Abraham sa pagsubok ng Diyos. Nagawang isakripisyo ni Abraham ang nag-iisang anak niya sa Diyos, at dahil sa kanyang katapatan at pagsunod sa Diyos, siya ay pinagpala ng Diyos. Si Moises ay sumailalim sa 40 taong paghihirap sa ilang, at nadagdagan nito ang kanyang pananalig sa Diyos, kaya niya madala ang mabibigat na pasanin sa paglabas ng mga Israelita mula sa Ehipto. Sa panahon ng mga paghihirap at pagsubok ng kanyang kayamanan na ninakaw, ang kanyang mga anak na nakatatagpo ng mga hindi kaaya-ayang katapusan at ang buong katawan niya ay napupuno ng mga masakit na mga sugat-sugat, naniniwala si Job na ibinigay sa kanya ni Jehova ang lahat ng mayroon siya at gayundin na kinuha ito ni Jehova. Hindi mahalaga kung ano ang ginawa ng Diyos, si Job ay pinuri pa rin ang pangalan ni Jehova, at ang kanyang pananampalataya, pagsunod at paggalang sa Diyos ay napuno sa mga paghihirap at pagsubok na ito. Pinagpala siya ng Diyos, pinapayagan siyang marinig ng kanyang sariling mga tainga ang tinig ng Diyos, at ipinagkaloob Niya kay Job ang higit pang kayamanan kaysa sa dati. Ipinakikita ng mga katotohanang ito na habang ang pagdurusa at pagdalisay ay nagdudulot ng pasakit sa laman ng tao, ang bunga nito ay upang makilala nang higit ng tao ang Diyos at pahintulutan silang makatanggap ng mga pagpapala ng Diyos. Sa totoo lang, hindi lahat ay madali sa paglalayag sa landas ng paniniwala sa Diyos. Habang naglalakbay tayo sa kalsada na ito, daranas tayo ng maraming mga pagsubok at pagpipino, tulad ng sakit, kahirapan, sinisiraan ng mga makamundong tao at iba pa. Ngunit kung makasusunod tayo sa Diyos at matutong unawain ang Kanyang kalooban sa gitna ng mga pagdurusa at pagdadalisay na ito, sa sandaling malampasan natin ito, tunay nating pahahalagahan na ang pagdurusa at pagpipino ay lubos na kapaki-pakinabang at nagpapaliwanag sa ating buhay. Kaya't makikita na ang pagdurusa at pagpipino ang pinakadakilang biyaya na ipinagkaloob sa atin ng Diyos.
Bakit Tayo Hinahayaan ng Diyos na Magdusa?
_________________________________________________
Kapag kaharap natin ang mga paghihirap, kahit na nag-aalay tayo ng panalangin sa Diyos, hindi tayo sinasagot ng Diyos, ni nararamdaman ang presensya ng Diyos, at nakadarama ng higit na sakit at kawalang-magawa. Para saan ang lahat ng ito? Nais mo bang malaman ang dahilan?
Write a comment